توطئه تهدید انگاری توان موشکی ایران

به گزارش  «راهبرد معاصر»؛ قدرت موشکی ایران یکی از ستون‌های بنیادین بازدارندگی ملی و راهبردی کشور به شمار می‌رود؛ به‌گونه‌ای که ترکیب هوشمندانه فناوری‌های نوین مانند پنهان‌کاری راداری، سرعت و مانورپذیری بالا، پرواز در ارتفاع کم و در برخی نمونه‌ها بهره‌گیری از هوش مصنوعی، موجب افزایش چشمگیر ضریب عبور از سامانه‌های پدافندی دشمن شده است. 

تقویت و توسعه این سامانه نه به صورت واکنشی، بلکه در چارچوب راهبردی بلندمدت پس از تجربیات میدانی و جنگ‌های اخیر منطقه‌ای انجام شده است و هدف آن ایجاد بازدارندگی پایدار، افزایش هزینه هرگونه تجاوز و کاهش احتمال موفقیت ضربه نخست دشمن است. 

رژیم صهیونیستی در هر سناریوی درگیری احتمالی با ایران باید از قبل آماده پذیرش خسارت‌های شدید از ناحیه تهران باشد

تنوع بالای موشک‌های بالستیک و کروز ایران در بُردها و مأموریت‌های مختلف، در کنار بهبود دقت اصابت و کاهش قابلیت کشف و رهگیری، سامانه موشکی کشور را به یکی از مهم‌ترین ابزارهای توازن قوا در منطقه تبدیل کرده است و نشان می‌دهد بازدارندگی ایران بیش از آنکه متکی بر تهدید لفظی باشد، بر توان عملیاتی و فناوری بومی استوار است؛ موضوعی که در ادبیات راهبردی دفاعی به‌عنوان «بازدارندگی مبتنی بر قابلیت» شناخته می‌شود و نقش محوری در محاسبات امنیتی رقبا ایفا می‌کند. 

از منظر محافل صهیونیستی، توان موشکی بالستیک ایران اکنون تهدیدی فوری‌تر از فعالیت هسته‌ای ارزیابی می‌شود. آمیت سگال، روزنامه‌نگار صهیونیست تأکید می‌کند، تهران در حوزه هسته‌ای حرکت تحریک‌آمیزی نکرده، اما روند آزمایش، تولید و توسعه موشک‌های بالستیک را به‌شدت افزایش داده است. این شتاب به تحلیل وی یا ناشی از بهره‌برداری ایران از شکاف راهبردی میان واشنگتن و تل‌آویو است یا محصول این واقعیت که تسلیحات بالستیک برخلاف برنامه هسته‌ای، ماهیتی ماندگار و غیرقابل نابودی کامل دارند. 

همین برداشت فضای تصمیم‌گیری در فلسطین اشغالی را به سمت بحثی عمیق سوق داده است که حتی حملات دوره‌ای و تکرارشونده قادر به حذف ظرفیت موشکی ایران نیستند و فقط چرخه‌ای پرهزینه از ضربه و ضدضربه، اختلال در حمل‌ونقل هوایی و آثار سنگین اقتصادی ایجاد می‌کنند. به این ترتیب برنامه موشکی ایران از تهدید صرفاً نظامی فراتر رفته و به ابزار بازدارندگی راهبردی با اثرات مستقیم بر امنیت اقتصادی و سیاسی رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. 

به بیان دیگر رژیم صهیونیستی در هر سناریوی درگیری احتمالی با ایران باید از قبل آماده پذیرش خسارت‌های شدید از ناحیه تهران باشد. 

طبق ارزیابی مطرح‌شده در روزنامه «اسرائیل هیوم» و تحلیل دنی سیترینوویچ، توان موشکی ایران در جنگ تحمیلی 12 ‌روزه یکی از مؤلفه‌های تعیین‌کننده در شکل‌دهی به نتیجه نهایی این رویارویی بود. در حالی که تل‌آویو بر حذف برخی چهره‌ها و وارد آوردن ضربات عملیاتی تمرکز داشت، ایران توانست ساختار اصلی قدرت موشکی خود را حفظ کند و تا روزهای پایانی جنگ، به شلیک مستمر موشک‌ها ادامه دهد. 

این استمرار از نگاه محافل امنیتی رژیم صهیونیستی، صرفاً اقدام نظامی نبود، بلکه حامل پیامی راهبردی بود مبنی بر اینکه ظرفیت ضربه‌پذیری ایران به فروپاشی توان تلافی‌جویانه آن منجر نشده است. شلیک موشک‌ها در واپسین روزهای جنگ، نشان داد زیرساخت‌های حیاتی، زنجیره فرماندهی و توان عملیاتی موشکی ایران همچنان فعال است و می‌تواند در شرایط فشار حداکثری نیز عمل کند. 

همین موضوع نوعی بازدارندگی عملی ایجاد و فضای تصمیم‌گیری دشمن را محدود کرد، به‌گونه‌ای که ادامه یا افزایش اقدامات متجاوزانه، هزینه‌های امنیتی و سیاسی سنگین‌تری برای رژیم صهیونیستی به همراه می‌داشت. از این منظر، قدرت موشکی ایران نه‌تنها ابزار پاسخ‌گویی، بلکه عاملی برای تحمیل توازن تهدید در میدان نبرد بود؛ توازنی که مانع تبدیل دستاوردهای تاکتیکی رژیم صهیونیستی به پیروزی راهبردی شد و تصویر جنگ را در روزهای پایانی به نفع ایران تثبیت کرد. 

شاید به همین دلیل نخبگان سیاسی و رسانه‌های جریان اصلی بیش از پیش تهدیدانگاری برنامه موشکی ایران را دنبال کردند و خواستار قانع کردن کاخ سفید برای حمله مجدد به مؤلفه‌های قدرت ملی هستند. 

قابلیت‌های دفاعی جمهوری اسلامی ایران برای بازداشتن متجاوزان از هرگونه خیال حمله طراحی شده است

بهره سخن

توان موشکی ایران به دلیل پیشرفت‌های فناورانه، تنوع گسترده، دقت بالا و مقاومت عملیاتی به یکی از مؤلفه‌های اصلی بازدارندگی راهبردی کشور تبدیل شده است. این ابزار قدرت نه تنها موازنه قوای منطقه‌ای را تغییر داده، بلکه هزینه هرگونه اقدام متجاوزانه را برای دشمن به سطحی بازدارنده رسانده است. 

همین ویژگی باعث شده است در محاسبات امنیتی رژیم صهیونیستی، خطر موشکی ایران حتی از برنامه هسته‌ای فوری‌تر و جدی‌تر قلمداد شود، زیرا این توان تسلیحاتی از نظر آنها ماندگار، غیرقابل نابودی کامل و در برابر ضربات دوره‌ای مقاوم است. 

در همین زمینه سخنگوی وزارت امور خارجه درباره فضاسازی رسانه‌های صهیونیستی و آمریکایی پیرامون احتمال تکرار تجاوز نظامی این رژیم به بهانه برنامه موشکی تصریح کرد، قابلیت‌های دفاعی جمهوری اسلامی ایران برای بازداشتن متجاوزان از هرگونه خیال حمله طراحی شده است و به هیچ عنوان موضوعی برای گفت‌وگو یا چانه‌زنی نیست. 

این موضع در امتداد همان واقعیت راهبردی است که غربی‌ها با برجسته‌سازی و ایجاد نگرانی نسبت به برنامه موشکی ایران، می‌کوشند فضایی تهدیدآمیز و مشروعیت‌بخش برای فشار سیاسی، امنیتی و حتی اقدامات بازدارنده به نفع خود فراهم کنند.